Σαν σήμερα, 2 Οκτωβρίου 1941

Αρχίζει η επίθεση των Γερμανών στη Μόσχα (Operation Typhoon).

Η εισβολή των Γερμανών στην Ε.Σ.Σ.Δ τον Ιούνιο του 1941, αιφνιδίασε τους Σοβιετικούς, οι οποίοι ήταν απροετοίμαστοι για μια τόσο μεγάλης κλίμακας επίθεση.

Οι σταλινικές εκκαθαρίσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1930 είχαν αποδυναμώσει σημαντικά την μαχητική ικανότητα του Κόκκινου Στρατού, καθώς τα ανώτερα κλιμάκια του είχαν αποδεκατιστεί. Υπολογίζεται ότι 35.000 περίπου αξιωματικοί έχασαν τη ζωή τους.

Έτσι, γίνονται κατανοητές οι επιτυχίες της Βέρμαχτ το καλοκαίρι του 1941 και η ταχεία προέλαση της στη σοβιετική ενδοχώρα.

Η Μόσχα, πρωτεύουσα της Σοβιετικής Ένωσης, αποτελούσε στόχο του Χίτλερ όχι τόσο από στρατηγικής άποψης, όσο από ψυχολογικής, καθώς πίστευε πως αν έπεφτε η πρωτεύουσα-σύμβολο του κομμουνιστικού καθεστώτος, τότε θα κατέρρεε ολόκληρη η Ε.Σ.Σ.Δ.

 Η επίθεση κατά της Μόσχας ξεκίνησε στις 2 Οκτωβρίου. Τα γερμανικά στρατεύματα αριθμούσαν περίπου 2.000.000 άνδρες, με 1.000 άρματα μάχης και 1.500 πολεμικά αεροσκάφη ενώ οι υπερασπιστές της πόλης δεν ξεπερνούσαν το 1,5 εκατομμύριο, μαζί με 1.000 άρματα μάχης και 600 αεροπλάνα.

Η επίθεση ήταν καταιγιστική. Το σχέδιο προέβλεπε περικύκλωση της πόλης μέσω της δημιουργίας δύο σφηνών, σε βορρά και νότο αντίστοιχα. 

Παρ’ όλη όμως τη στρατηγική υπεροχή των ναζί, το εγχείρημα τους αντιμετώπισε πολλά προβλήματα. Κύριος λόγος ήταν ο δριμύς ρωσικός χειμώνας. Οι βροχοπτώσεις μετέτρεπαν τα πάντα σε βούρκο καθιστώντας σχεδόν αδύνατη κάθε μετακίνηση . Παρ’ όλα αυτά, με τις χιονοπτώσεις και την παγωνιά, το έδαφος αποκτούσε ξανά στερεά μορφή και έτσι η προέλαση συνεχιζόταν (3 Νοεμβρίου). Όμως, το τσουχτερό κρύο, οι πολικές θερμοκρασίες που έφταναν μέχρι και τους -50 βαθμούς Κελσίου μείωναν σημαντικά την μαχητική ικανότητα των στρατιωτών και καταρράκωναν το ηθικό τους. Σε αυτό τον τομέα οι Σοβιετικοί υπερτερούσαν καθώς ήταν συνηθισμένοι σε αυτές τις συνθήκες. Επιπλέον, οι Γερμανοί αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα ανεφοδιασμού, ο εξοπλισμός τους ήταν ακατάλληλος για αυτές τις καιρικές συνθήκες (π.χ ένδυση και οπλισμός), κάτι που οδήγησε στην ακινητοποίηση των γερμανικών στρατευμάτων.

Στις 7 Νοεμβρίου, ο Στάλιν, ο οποίος είχε παραμείνει στη Μόσχα για να μην καταρρεύσει το ηθικό των αμυνόμενων, πραγματοποίησε μια έξοχη προπαγανδιστική κίνηση. Παρά τους κινδύνους του εγχειρήματος λόγω των αεροπορικών επιδρομών της Λουφτβάφε, έλαβε χώρα η καθιερωμένη παρέλαση σε ανάμνηση της κομμουνιστικής επανάστασης το 1917. Έτσι, το ηθικό των πολιτών και των στρατιωτών αναπτερώθηκε.

Στις 15 Νοεμβρίου, μετά από επιχείρηση ανασύνταξης της Βέρμαχτ, η προέλαση συνεχίστηκε και μέσα σε 2 εβδομάδες η εμπροσθοφυλακή των Γερμανών έφτασε σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα. Οι αξιωματικοί ισχυρίζονταν ότι έβλεπαν τους χρυσούς τρούλους του Κρεμλίνου. Ωστόσο, οι γερμανικές δυνάμεις είχαν φτάσει στα όρια τους από την εξάντληση, το κρύο, τις κακουχίες, την έλλειψη εφοδίων και τις  σημαντικές απώλειες που είχαν υποστεί . Αντιθέτως, οι Σοβιετικοί είχαν διαθέσει εφεδρείες, οι οποίες αναπλήρωναν τις απώλειες τους και έτσι η άμυνα της Μόσχας έγινε πιο αποτελεσματική. 

Κομβικό σημείο της μάχης αποτέλεσε η 5^η Δεκεμβρίου. Υπό τις διαταγές του στρατάρχη Ζούκοφ, οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση, καθώς τα γερμανικά στρατεύματα είχαν πλησιάσει επικίνδυνα την πόλη. Τα άρματα Τ-34 και οι πύραυλοι Katyusha αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος και μαζί με τους ξεκούραστους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού οδήγησαν τους ναζί σε υποχώρηση της τάξης των 200 περίπου χιλιομέτρων μέσα σε λίγες μέρες.

H επιχείρηση των Σοβιετικών πέτυχε, οι Γερμανοί είχαν ηττηθεί κατά κράτος,έχοντας υποστεί σημαντικές απώλειες και δεν θα δοκίμαζαν να απειλήσουν ξανά τη Μόσχα. Η σοβιετική πρωτεύουσα είχε σωθεί.